Kampioenbloemen

We zijn 'kampioen 5e klas' geworden. Werden als helden ontvangen door Wiebe van de Bokkediek, kregen een diepe-diepe buiging van meneer Hugo en van Peter, namens het bestuur, een prachtige bos bloemen!

Kietelen na Rheden

Hans aan de koffie én koek overziet het strijdperk

Zondagmorgen voor dag en dauw, vertrekken Hans en Rob naar vijandig gebied ver over de IJssel voor een toernooi om persoonlijk aanzien;  'den eer' !

De weg was stil, de auto snort en Hans vertelt.
Na vele verhalen komen we aan dankzij Ometom en worden allerhartelijkst begroet door Wil, Ans en Marianne met koffie en koek (blijkt later van eigen deeg). Het vijandig bolwerk is een walhalla uit tafeltennisland met voor Hans 2 hellevegen achter de bar gecharmeerd van deze Meester uit het verre Grunnegerland!

Na de ene kloppartij na de volgende heeft Hans uitgerekend dat voor de 4e plaats én eer gestreden gaat worden tussen hemzelf en mijzelf!! Alle partijen zijn al klaar en wij spelen als laatste koppel midden in de zaal in ons bezwete TTVG shirtje onder luide aanmoedigingen van de koffietafels. Wie 2 van de 3 sets wint 'wint' en de 1e set gaat verdient naar Hans. Ik moet zeggen "hij speelt fantastisch". De tweede set kantelt naar mijn kant, dankzij formidabele smashes, dank aan John hiervoor en win ik.
Nu gaat het om de 3e en beslissende set. Hans begint 'm te knijpen en ja hoor ... vele prachtige net- en randballen door mij geslagen, brengt zoete winst en de roze handdoek ...

Na voldoende toernooi-uitnodigingen te aanvaarden voor de rest van onze carrière, snorren wij de thuisreis en niet Hans met het laatste woord!

Hahahahahihihi

OTC toernooi Soest

Leuke dag was het in Soest; prima organisatie, gezellig en sterke tegenstanders

Beetje intikken

Krantenknipsels

Hans heeft zitten knippen in de dagbladen!

Aan kop na 5 wedstrijden

Rob; 10 oktober 2013
Donderdagavond reizen we af naar Appingedam voor de belangrijke wedstrijd tegen DTTC om de koppositie.

Na een kleine omweg via Winschoten door wegwerkzaamheden en ander ongemak, werden we allerhartelijkst ontvangen door Ruud Peters en zijn teamgenoten Marnick en Monique. Onze Hans was wel een beetje stil in de auto vermoedelijk omdat ie nog nooit van Ruud heeft gewonnen en dat daarom Ruud zo blij was Hans weer te zien!

Het dubbel en de partijen van Hans en Rob tegen Ruud zijn cruciaal voor de stand 5-5, 4-6 of 3-7 hadden we bedacht. Als onze Ruud 1 partij weet te winnen is het helemaal goed en mag Hans wel een partijtje verliezen!

De eerste ronde verloopt volgens verwachting (1-2) en we beginnen aan de dubbel. Deze competitie hebben Hans en Rob alle dubbelpartijen gewonnen en ook deze gaat vrij makkelijk in 4 sets. Marnick begint steeds beter te spelen en we beslissen de partij met onze ingestudeerde 'Rob serveert met zijeffect zodat de bal hoog voor Hans neus komt en hij makkelijk kan scoren'.

Het is mooi om te zien hoe de veteraan Ruud Peters vanaf de zijkant zijn teamgenoten aan het coachen is, hij heeft er duidelijk kijk op en Hans is niet geheel onterecht somber. Intussen mag ook wel gezegd worden dat de sfeer uitermate vriendelijk en gastvrij is, groot compliment voor DTTC hiervoor.

Dan mag ik beginnen tegen Ruud en merk meteen dat de ballen me om de oren vliegen, gatverderrie. 1e set maar beginnen met zwaar kappen en zoeken naar zwakke plekken van Ruud. De 1e set verlies ik kansloos. De 2e set geen fouten maken en iets meer afwisselen tussen kappen en smashen en die win ik, waarschijnlijk omdat Ruud er wat te makkelijk over denkt. De 3e set gaat weer gemakkelijk naar Ruud (2-1) en dan is het erop of eronder voor Robbie. Door solide spel, veel variatie in mijn opslag win ik de 4 set en is het 2-2.  En dan begint de beslissende set. Het gaat gelijk op en door de inspanning begin ik steeds meer te zweten waardoor ik regelmatig de handdoek nodig heb om te voorkomen dat er zweet op mijn bril komt. Daar begint Ruud zich aan te storen omdat het hem uit zijn ritme brengt. Vorige week heb ik een beslissend  matchpoint gemist tegen Oldambt en dat wil ik niet nog een keer meemaken. Goed geconcentreerd en geen pech win ik de set met 9-11, en super blij natuurlijk.

Ook Hans wint tot zijn verbazing  de partij tegen Ruud in een spannende 5 setter waardoor de eindstand 3-7 wordt en wij een comfortabele voorsprong nemen in het klassement op DTTC en Vinkhuizen.

De eerste de beste

Hier kon ik wel even hard om lachen!! (Rob)

 

Blessure voor GTTC-er

In de 5e klasse van de NTTB competitie-Noord presteert ons competitieteam (TTVG 1) nog altijd zeer goed!! Boven verwachting zou ik willen stellen, maar de teamleden zelf willen die term niet bezigen: de ambitie is hoog! Naast de gedrevenheid hebben de teamleden er gelukkig ook veel plezier in, en dat is wel het allermooist vind ik.

Dat het er ook heel serieus aan toe kan gaan blijkt wel op bijgaande foto's van de thuiswedstrijd tegen GTTC Groningen op 25 september j.l. Het was (weer) een spannende wedstrijd en er werd om elk punt geknokt. Op een gegeven moment leek het erop dat de spanning ons team teveel was geworden en dat zij de tegenstander letterlijk hadden proberen uit te schakelen...: één van de tegenstanders bleek  namelijk geveld aan de kant te zitten (zie foto) en kon "geen stap meer verzetten". Al snel bleek dat hij in een uiterste poging om een moeilijke bal nog te terug te slaan door zijn enkel was gegaan en het verder spelen voor hem echt niet meer mogelijk bleek. Een klein persoonlijk drama natuurlijk, want de kans op het vergaren van nog kostbare punten voor deze tafeltennisser (en voor zijn team) was nu verkeken. Op deze manier lag de overwinning voor TTVG op een presenteerblaadje, maar liever win je als team natuurlijk op een andere manier. De blessure is met behulp van koude compressen onder controle gebracht en voor zover bekend zijn de gevolgen voor de ongelukkige GTTC-er nog meegevallen. Uitslag: TTVG - GTTC: 8 - 2.
Peter.



De blessure voor het teamlid van GTTC tijdens de competitiewedstrijd op
25 september: de handen ten hemel. Het gaat John duidelijk aan het hart!